«بسیج» در لغت به معناى آمادگى است.
در فرهنگ دینى و اسلامى «بسیج» واژه مقدس و از اهمیت فراوانى برخوردار است و در واقع تمام کسانى که به خداوند عشق مىورزند، و در راه او براى اعتلاى کلمه اسلام، و عزت مسلمانان، با دشمنان خداوند، مقابله نظامى، سیاسى، فرهنگى و... مى کنند، عضو بسیج و بسیجى هستند; قرآن مجید مى فرماید: «به زودى خدا گروهى دیگر را مى آورد که آنان را دوست مى دارد و آنان نیز او را دوست دارند. اینان با مؤمنان، فروتن، و بر کافران سرفرازند، در راه خدا جهاد مى کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى ترسند، این فضل خداست. آن را به هر کس که بخواهد مى دهد و خدا گشایشگر داناست». (مائده، 54)
بنابراین، دوستان خدا، مخلصان، صالحان، صابران، پرهیزگاران، مجاهدان و ... بسیجیان هستند.
فرهنگ بسیجى داشتن به این معناست که کارهاى انسان رنگ خدایى داشته و در تمام حالات با خدا و متواضع و فروتن باشد. در چنین فرهنگى، انسان اهل عبادت، ایمان، تقوا، ایثار، شهادت، زهد، ابتکار، تلاش و جهاد در راه خدا، انفاق و... مى شود، و وجود چنین فرهنگى در جامعه اسلامى مى تواند بسیارى از مشکلات و ناهنجارى ها را رفع یا کاهش دهد.
با تکیه بر فرهنگ بسیجى، مى توان به قله هاى رفیع علم و دانش، اخلاق و فضایل رسید و پله هاى کمال را پیمود; قرآن کریم دستور مى دهد که مسلمانان در برابر دشمن بسیج شوند و از آمادگیهاى مختلف از نظر فنون و آموزش هاى نظامى، تلاش در عرصه فرهنگ و گسترش ارزش هاى اخلاقى و انسانى، تقویت دین خدا و اجراى احکام آن، پیروى از ولایت اهل بیت(علیهم السلام)و ولایت فقیه در زمان غیبت امام معصوم(علیه السلام) برخوردار شوند; «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّة وَمِن رِّبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِى عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُم...;(انفال،60) و هرچه در توان دارید از نیرو و اسب هاى آماده بسیج کنید تا با این تدارکات، دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان دیگرى را جز ایشان ـ که شما نمى شناسیدشان و خدا آنان را مى شناسد ـ بترسانید...».

•پاورقی :

1. ر.ک: معارف و معاریف، سیدمصطفى حسینى دشتى، ج 3، ص 181، چاپ دانش، قم.
2. براى آگاهى ر.ک: سیماى بسیجى، محمدرضا اکبرى، نشر پیام عترت، اصفهان

  هر دم به گوش مي رسد آواي زنگ قافله ، اين قافله تا كربلا ديگر ندارد فاصله . . .

محتشم کاشانی

باز این چه شورش است که در خلق عالم است

باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است

کار جهان و خلق جهان جمله در هم است

کاشوب در تمامی ذرات عالم است

این رستخیز عام که نامش محرم است

سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است

غدیر میراث ماندگار پیامبر

سلام بر برپا کننده غدیر، پیامبر مهربانی، حضرت محمد مصطفی

صلی الله علیه و آله

سلام بر مولود غدیر و پیشوای مؤمنین حضرت علی مرتضی علیه السلام و سلام بر وارث غدیر، امام منتظر، حضرت مهدی موعود (عج)

فرهنگ ناب شیعی مان مالامال است از اعیاد و ایام فرخنده ای که هر کدام را شأن نزولی است و هر یک را قداستی.

اعیاد مبعث، قربان، فطر، ولادت مولای متقیان، نیمه شعبان و .... همه و همه روزهای زیبایی است که تقویم شیعیان را آراسته و فرصتهای مناسبی را فراهم آورده تا علاوه بر تجربه ی شادی و نشاط حلال، انس و ارتباطی صمیمانه با پیشوایان دینی ایجاد و به ظهور گذاشته شود.

مهمترین این فرصتها، روز عید غدیر خم است که امام صادق آن را عید الله اکبر یا همان بزرگ ترین عید خدا نامیده اند.

اینکه چرا غدیر بزرگ ترین عید است، سوال مهمی است که پاسخ آن حوصله فراوانی می طلبد. به همین مقدار بسنده می کنم که عید ولایت از این رو بزرگ ترین روز است که خدای متعال دین را در آن با ولایت امیرالمومنین علی (علیه السلام) کامل نموده است.

با اندکی مطالعه و بررسی درمی یابیم قرآن منهای علی و دین منهای ولایت، امری ناقص و ناتمام می باشد که بستر هدایت را برای خواننده و پوینده ی خود فراهم نمی کند.

اگر معارف ناب علوی را از مجموعه ی دین حذف کنیم، قادر نخواهیم بود به شیرینی و زیبایی های فراوان و غیرقابل توصیف دین دست یابیم.

عید غدیر فرصتی است برای تقرّب به آستان نورانی و درخشان آن امام همام و تجدید پیمان با آن پیشوای برترین.

امروز آدابی دارد که اصلی ترین ادب در آن توجه دادن یکدیگر به نعمت ولایت است.

الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین و الائمه علیهم السلام

آداب غدیر سرشار از ثواب و فضیلت است.

از اعمالی که پیامبر خدا آن را در بین ما مسلمانان به یادگار گذاشتند مسأله عقد اخوت است.